Jak działają terapie EB

Terapia genowa jest metodą leczenia a choroba genetyczna polegająca na korygowaniu błędów w genach danej osoby są odpowiedzialni za ich objawy. To jest inne niż leczenie samych objawów. Geny to przepisy na białka, które nasze ciała zrobione z. Mogą zawierać błędy, które uniemożliwiają produkcję działających białek. Kiedy ciało człowieka nie może wytwarzają pewne białka skóry, co powoduje objawy EB. 

Terapia genowa wykorzystuje naturalne procesy wirusów i bakterii, aby tworzyć działające geny i umieszczać je w komórkach, w których brakuje genu lub jest on uszkodzony. Można to zrobić, pobierając próbkę komórek danej osoby do laboratorium, aby dokonać poprawek genetycznych, a następnie zwracając je (nazywa się to ex vivo) lub lecząc osobę bezpośrednio zastrzykiem lub żelem, który umieszcza działający gen w komórkach w jej ciele, które go potrzebują (nazywa się to in vivo).  

Wprowadzenie nowych genów do naszych komórek może być trudne, ale gdy do komórek danej osoby zostanie wprowadzony nowy, prawidłowy gen, komórka może wykorzystać je do rozpoczęcia wytwarzania brakującego białka. 

Wirusy są często używane do umieszczania nowych genów w komórkach, ponieważ robią to naturalnie. Terapia genowa sprawia, że ​​wirus staje się nieszkodliwy, pozbawiając go zdolności do replikacji. Sprawia, że ​​wirus staje się użyteczny, zastępując geny, które umieściłby w naszych komórkach, aby nas rozchorować, nowym genem, który nas uzdrowi. Innym sposobem wprowadzania genów do naszych komórek jest powlekanie ich olejem lub białkiem. Geny same w sobie są łatwo niszczone przez światło słoneczne i naturalnie występujące białka zwane enzymami. 

Ten film z Amerykańskiego Towarzystwa Terapii Genowej i Komórkowej wyjaśnia terapię genową:  

Różne wirusy są używane do umieszczania większych lub mniejszych genów (dłuższe lub krótsze receptury białek) w naszych komórkach. 

Te wirusy zostały zmienione, więc nie mogą nas rozchorować, ale mogliśmy już mieć chorobę spowodowaną przez typ wirusa użytego do terapii genowej. Oznacza to, że możemy mieć reakcję immunologiczną na terapię in vivo z użyciem tego typu wirusa. Możemy również mieć reakcję immunologiczną, jeśli terapia genowa in vivo zostanie powtórzona. Terapia genowa nie będzie działać tak dobrze w naszych ciałach, jeśli nasz układ odpornościowy zniszczy wirusa terapii genowej, zanim będzie mógł dostarczyć nowy gen do naszych komórek.  

Czasami nasz układ odpornościowy reaguje na nowe, prawidłowe białko tak, jakby było zarazkiem. Naukowcy muszą sprawdzić, czy terapia genowa nie wywołuje odpowiedzi immunologicznej. 

Niektóre rodzaje terapii genowej mają na celu pojedyncze leczenie, podczas gdy inne będą wymagały wielokrotnych zastosowań. 

Skóra odnawia się nieustannie; stare komórki skóry obumierają i łuszczą się, a nowe komórki zastępują je. Nowe komórki pochodzą z głębszych warstw skóry, gdzie komórki rosną, tworzą nową kopię wszystkich swoich genów, a następnie dzielą się na dwie części wielokrotnie, aby nieustannie tworzyć nowe, zastępcze komórki skóry. 

Komórki, do których w wyniku terapii genowej wprowadzono nowe geny, w naturalny sposób obumrą i zostaną zastąpione przez nowsze komórki, dlatego może zaistnieć potrzeba powtórzenia terapii genowej. Nowy gen zostanie skopiowany do nowych komórek tylko wtedy, gdy stanie się częścią jednego z naszych chromosomów. Nazywa się to integracją.  

Chromosomy to długie fragmenty DNA zakopane głęboko w naszych komórkach, a każdy z naszych genów jest częścią jednego z tych chromosomów. Jeśli pomyślimy o każdym genie jako o „przepisie” na wytwarzanie jednego z białek, z których zbudowane jest nasze ciało, każdy chromosom będzie jak książka z przepisami. Wklejenie nowego przepisu do jednej z książek kucharskich oznacza, że ​​zostanie on skopiowany. 

Niektóre terapie genowe zintegrują nowy gen z chromosomem, a niektóre nie. Może to zmienić czas, w jakim leczenie będzie działać w celu kontrolowania objawów. 

Jeśli integruje się nowy gen, ważne jest, aby nie zakłócał on działania żadnego z pozostałych genów i nie uniemożliwiał im działania. Wyobraź sobie, że przypadkowo wkleiłeś nowy przepis na część innego przepisu. Naukowcy muszą upewnić się, że terapia genowa nie spowoduje błędów w żadnych innych istniejących genach. 

Edycja genów to rodzaj terapii genowej opartej na naturalnie występujących metodach stosowanych przez bakterie w celu ochrony przed wirusami. Możesz przeczytać więcej szczegółów na ten temat tutaj.

Zamiast dostarczać komórkom nową, działającą recepturę genetyczną, aby mogły wytworzyć brakujące białko, edycja genów jest sposobem na naprawienie istniejącego, uszkodzonego genu w celu skorygowania własnej receptury danej osoby. 

Ważne jest, aby proces ten nie powodował nigdzie indziej zmian, które mogłyby wprowadzić nowe błędy w innych genach. Ważne jest również, aby nie wprowadzać żadnych zmian w komórkach jajowych ani plemnikach, które mogłyby oznaczać, że dziecko rodzi się ze zmianami genetycznymi, na które dziecko nie wyraziło zgody.  

Edycja genów jest przeprowadzana jako terapia genowa ex vivo, a nie leczenie in vivo. Komórki macierzyste danej osoby mogą zostać pobrane, skorygowane zostaną błędy genetyczne, a następnie zwrócone. 

Ten film wyjaśnia rodzaj edycji genów przy użyciu systemu CRISPR/Cas9: 

Niektóre potencjalne metody leczenia EB opierają się na komórkach macierzystych, specyficznym typie komórek często pobieranych ze szpiku kostnego, ale mogą również pochodzić z innych części ciała dawcy, które mogą przekształcić się w inne typy komórek. Terapia komórkowa może wprowadzić komórki macierzyste od osoby, która nie ma EB, do krwiobiegu osoby z EB. Komórki te mogą przemieszczać się do skóry i innych części ciała dotkniętych EB i stać się komórkami zdolnymi do wytwarzania brakującego białka, które powoduje objawy EB. Może to być sposób leczenia objawów EB w całym ciele. 

Mezenchymalne komórki zrębowe (MSC) to rodzaj komórek o właściwościach podobnych do komórek macierzystych, które są testowane w EB. 

Dowiedz się więcej o komórkach macierzystych w tym filmie: 

Terapia lekowa polega na leczeniu objawów za pomocą substancji, które aktywnie wpływają na działanie naszego organizmu. Mogą mieć postać pigułki, którą połykamy, zastrzyku w skórę lub mięsień, transfuzji przez igłę do krwiobiegu lub kremu, sprayu, żelu lub kropli do oczu. 

EB jest chorobą zapalną, a lekarze dobrze rozumieją, jak stan zapalny występuje w naszych ciałach. Oznacza to, że mogą wybrać leki, które zmniejszają stan zapalny w innych schorzeniach, aby modyfikowanie dla EB. 

Ból ran wywołanych EB można leczyć lekami przeciwbólowymi lub uspokajającymi. 

Ten film wyjaśnia, jak leki mogą działać w naszym organizmie: 

Terapia białkowa polega na zastąpieniu białka, którego brakuje u osób chorych na EB z powodu zmiany genetycznej w przepisie je kodującym.  

Zamiast zmieniać przepis genetyczny na białko skóry (Terapia genowa), terapia białkowa polega na przywróceniu skórze brakującego „składnika” białkowego, który nie działa prawidłowo. To trochę tak, jakby próbować dodać nadzienie do ciasta po wyjęciu z piekarnika, zamiast zmieniać przepis na połamane ciasto. Naukowcy muszą zrozumieć, jak dostarczyć białko tam, gdzie powinno. Może to nastąpić poprzez wstrzyknięcie, poprzez krew, która będzie przenosić go po całym ciele lub bezpośrednio do oczu lub ran, gdzie skóra nie działa jak bariera. 

Białko potrzebne do terapii białkowej można wytwarzać w obiektach laboratoryjnych, w których hoduje się bakterie lub komórki drożdży zawierające prawidłową recepturę genetyczną i wykorzystuje je jako małe fabryki białek. Technologia ta może skutecznie wytwarzać duże ilości ludzkiego białka. Na przykład insulina ludzka jest wytwarzana w ten sposób w celu rutynowego leczenia osób chorych na cukrzycę.